Angsten van een alleenstaande vader

(2016) Ik heb ooit het woord “FEAR” gezien met 2 betekenissen:
-Forget Everyting And Run
-Face Everything And Rise
Zelf ga ik dan zeker voor optie 2, al is optie 1 wel een stuk makkelijker maar helaas niet haalbaar in mijn situatie. Dus optie 2 it is!

Ik zal maar direct met de deur in huis vallen, en ja, hier ben ik best open over maar hoop dat andere alleenstaande tips hebben of ook dit soort ervaringen hebben over de angsten die er zijn wanneer je alleenstaande vader bent met één of meerdere kinderen.

Mijn grootste angst is wel dat wanneer alles lekker ligt te slapen mij zelf iets overkomt. Dat ik niet goed wordt op de één of andere manier en hulp nodig heb. Het is wel vergezocht maar het kan natuurlijk gebeuren. De kinderen zijn op dat moment in dromenland en kunnen niets. Ik kan gelukkig altijd op de moeder van mijn kinderen rekenen, maar voorheen was er een ander volwassen persoon in huis of die naast me in bed lag te slapen en kon handelen wanneer er eventueel is mis zou gaan. Dit ook natuurlijk wanneer er iets gebeurd met de kinderen en je eigenlijk 4 handen nodig hebt in plaats van 2. Ik weet gerust wel dat iedere ouder wel een keer alleen thuis is een nachtje met de kinderen maar het doet me na de breuk er wel meer bij stilstaan hoe gek het ook is. (Update 2018 De oudste 2 zijn nu pubers dus weten gelukkig heel goed wat te doen mocht er iets fout gaan)

(2016)Ten tweede denk ik ook weleens aan de toekomst en dan met name in de sfeer van een nieuwe relatie. Dan gaat er het volgende door mijn hoofd; “Welke vrouw wil er nou in godsnaam een man met 3 kinderen waarvan 1 nog heel klein is”? Tja, geef daar maar eens antwoord op. Gelukkig heb ik mensen om me heen die mij geruststellen hoor maar deze gedachte speelt best wel. Komt wel goed Mar…

(Update 2018 ik heb wel paar dates gehad en paar maanden hooguit met een leuke vrouw, dus ik weet dat ze er zijn.. maar de kids spelen een hele grote rol hierin merk ik. En dat moet allemaal precies juist vallen)

Houden de kinderen er wat aan de scheiding over?. Ik weet dat ik en de moeder van de kids er alles voor zullen doen om het zo goed en normaal mogelijk te houden voor de kids maar dit soort dingen merk je pas als ze wat ouder zijn, wanneer ze de ervaringen achter de rug hebben en wanneer ze volwassen zijn er misschien open over kunnen praten over hoe het voor hun geweest is.

(Update 2018) Het antwoord is, Ja natuurlijk houden ze er wat aan over. De ene mer dan de ander. Mijn zoon kan er nog steeds niet over uit, terwijl mijn oudste dochter het compleet begrijpt en ze stond toen bijna te juichen dat we uit elkaar gingen….. En nu nog steeds is ze er blij mee. Ieder kind is zo verschillend en dien je echt apart van elkaar te bekijken etc..

Misschien maak ik mezelf ook wel gek met dingen waar ik zelf geen invloed op heb. Hoe dan ook, iedereen met kinderen zal angsten hebben en dat is alleen maar goed want op die manier weet je dat je een grote verantwoordelijkheid draagt over het mooiste wat je in dit leven hebt gecreëerd; Leven!