Zo, zit ik nu na een lange dag aan mijn laptop. En ineens komt het schitterende liedje van Gladys Grace voorbij met de titel ‘Engel zonder vleugels’. Stiekem vind ik de versie van Do beter. Do legt meer gevoel in een nummer, ze kan van ieder nummer een diamantje maken. Do is… Marco.. Stay focused!! Ok…ja, nou Iedereen weet wel dat ik een beelddenker ben. Vooral met humoristisch dingen, maar ook met beelden in mijn hoofd wanneer er muziek langskomt. Dan spelen zich vaak films in mijn hoofd af. De ene keer leuker dan de andere keer. Wat muziek met je kan doen is ongelooflijk. Het kan je positief maken, je kunt je frustratie erin gooien als je boos bent en in de auto een knaller van een hit op zet, waarbij je denkt: Fuck iedereen maar een keer! Of een nummer wat je weer hoort en je helemaal met zelfmedelijden overrompeld wordt en denkt: ‘Waarom ik altijd.. godverdomme zeg’ Herkenbaar? En dan heb je nog de romantische liedjes die je heerlijk kunt doen voelen. Die ene liefde van vroeger, ‘the one that got away’ of iemand die… Iedereen heeft zijn eigen denkbeelden hierbij. Hierin heb je ook weer diverse levels van blijdschap tot echt pijn in je hart ervan krijgen.
Mijn kinderen zijn tegenwoordig (B)engels zonder vleugels. De oudste is in de pubertijd, en weet heel veel dingen beter natuurlijk. Anders zou het geen puber zijn, maar vandaag tijdens zijn verjaardag die ik vierde was ik zo trots op hem. Het was even uitzoeken welke dag hij het zou vieren want 29 februari is hij eigenlijk jarig, maar 1 keer in de vier jaar zijn verjaardag vieren is ook een beetje bruut. Hoe hij met opa en oma een oud fotoboek zat door te bladeren met echte interesse, daarna even voetballen met een voetbalfan die op visite kwam.. Hij wordt groot merk ik. Mijn middelste komt ook langzamerhand in de pubertijd en heeft dan ook wel eens rare fratsen. Maar daar kan ze dan even later zo mee zitten, tot huilen aan toe. Ik zie het al aan haar ogen wanneer er iets is dat niet helemaal juist is. Gelukkig kan ik goed met haar praten. En deze meid is ook weer zo enorm gevoelig dat wanneer er iets met mij aan de hand is dat ze dat ook direct ziet en ook zonder vragen naar me toe komt lopen en me een dikke knuffel geeft. ‘Gewoon pap’ zegt ze dan. En de jongste van mij, is meer engel dan (B)engel de laatste tijd. Ze begint al meer te praten. Alleen al de manier waarop ze ‘Doeg opa’ zegt is al genieten.
Zo heb ik gelukkig ook als ik totaal klote zit wat volwassen mensen om me heen die engels zijn. Die precies op het juiste moment bellen, of een appje sturen omdat ze onbewust weten dat er iets met me aan de hand is. Het is een gevoel! En gevoel is het mooiste wat er is. Door gevoel lachen kinderen, zijn ze verdrietig, boos, teleurgesteld, gekwetst, vrolijk, negatief, positief, opgelaten, zenuwachtig en nog veel meer. En dat mag ook. Gevoel zit in je hart en hoe mooi is je hart als je al deze gevoelens hebt. Dat maakt je een goed mens, een eerlijk mens en dus een Engel zonder vleugels…
Leave A Comment