Ga maar pap, wij redden ons wel

En dat is ook echt zo. Ik ben op dit moment van schrijven op vakantie. Een midweek met mijn dochter weg en er is een vriendin mee. De oudste zit op dit moment in Barcelona. Die kreeg nog een verjaardag cadeau van opa en oma. Hij mocht mee om eindelijk één van zijn dromen te zien. het stadion van FC Barcelona en heeft het enorm naar zijn zin. De jongste zit op dit moment in Griekenland en geniet ook volop als ik de foto zie van haar. Ideaal geregeld allemaal. Ze hebben allemaal een top vakantie op deze manier.

Vroeger moest ik altijd met één van mijn kinderen mee in een attractie wanneer we in een pretpark waren. Nu merk ik dat ik continu alleen in een bakje zit, of ik maak de foto’s, achter ze aan loop en de beheerder van de telefoon ben. Ik voel me beetje een soort butler voor ze deze vakantie. En weet je? Ik merk dat dat me ook heel goed afgaat!

Ze zwemmen samen, duiken samen, gaan samen van de glijbaan en wildwaterbaan. Samen spelen ze een potje poolbiljart en vergokken ze 10 euro voor iets wat een werkelijk bedrag heeft van nog geen 0,30 cent. haha helemaal geweldig.

Pap, als jij alvast naar huis gaat en Tommy (hond) even uitlaat, en kijk dan meteen of er vanavond ergens in de buurt een leuke film draait voor de bioscoop. Wij redden ons wel hier. Ga maar. Ik pak mijn spullen en loop naar de kleedkamer. Op zich ook wel lekker want het huisje ziet eruit als een zwijnenstal. Om maar niet te spreken van de kamer van die 2 meiden! Ik nam vanochtend een kijkje, maar heb direct de deur weer dicht gedaan. De bedden slapen zoals gewoonlijk voor een volwassenen voor geen meter en…  ok, dat een andere keer…

Op het moment dat ik naar de kleedkamer loop, zie ik ze nog net in mijn ooghoek met hun portemonnee naar de balie lopen in het zwembad om wat lekkers te halen. Heerlijke meiden zijn het toch.

En dan toch krijg ik net een sms binnen: ‘Pap, we gaan morgenochtend wel weer samen hè, dan kunnen we nog even samen met jou van de wildwaterbaan en kun je het steentje verstoppen wat wij dan moeten zoeken. Zullen we gewoon anders lekker hier bij het zwembad eten met zn 3en? En vanavond kunnen we ook lekker met zn alle onder een warme deken een film op Netflix aanzetten. Prachtig! Dus als een echt dienaar doet, pak ik mijn zwemspullen weer en ren als een klein kind naar het zwembad. Die wildwaterbaan is toch wel heel tof ondanks al die 86 blauwe plekken!! Yihaa. En de volgende keer ga ik weer met de kleinste wat doen die godzijdank nog niet alleen durft en ik gewoon weer mee mag in de olifantjes;-)