Kinderen en entiteiten?

Daar zat ik dan midden in de nacht… bijna iedere nacht.. bij mijn zoon op de kamer. Hij was wakker en zat gewoon rechtop in zijn bed, keek iedere nacht naar een bepaald punt in zijn kamer. Hij was geloof ik 4 jaar oud. Ik of mijn toenmalige vrouw keek dan vlak naast zijn hoofd mee naar dat ene punt in de kamer, een beetje tegen het plafond in de hoek. Natuurlijk zagen we niets, maar ik zag in zijn oogjes dat hij wel iets zag. Minuten lang zat hij daar dan heen te staren. Het leken wel minuten, misschien was het een halve minuut.

Image

Hij durfde ook niet meer te gaan slapen zonder mij of zijn mama bij hem. Het inslapen ging goed. Tot een uurtje of 23:00 en dan wisten we zeker dat hij huilend wakker werd. Mijn matras lag al uit voorzorg bij hem naast zijn bed. Ik of de moeder van de kinderen sliep dan naast hem en dan was het goed.

Ik weet 100% zeker dat kinderen vatbaarder zijn om entiteiten te kunnen waarnemen, te voelen. Ze staan immers nog dichtbij de bron van het leven en hebben nog ziet zo veel aardse invloeden over zich heen gekregen om zich er voor af te sluiten. Vaak vroegen we dan in de ruimte van zijn kamer: ‘Wil je weggaan’? in de hoop dat het die nacht beter zou gaan.

Natuurlijk sluit je eerst alles ut. Heeft hij honger, is hij ziek, heeft hij koorts, of in zijn bed geplast of weet ik veel wat nog meer. Maar dat was het allemaal niet. Dan kom je toch al snel uit bij iets wat hij waarschijnlijk ziet en wat volwassenen niet ‘meer kunnen’ zien. We konden nog niet goed met hem praten natuurlijk dus hebben er uiteindelijk voor gekozen om de kamers om te zetten. En.. Dat werkte direct!

Zijn eigen kamer is al sinds 2004 op slot. Dichtgetimmerd met houten planken zodat nooit iemand er meer in kan!

Nee.. grap natuurlijkJ  Je maakt zelf ook wel eens wat mee op dit vlak, zodat je bijna zeker weet dat er meer is tussen hemel en aarde. We hebben toen wel ooit iemand laten komen om eens te kijken in ons huis. Het bleek dat er meerdere entiteiten aanwezig waren, en deze persoon heeft ze naar het licht gebracht en ik moet eerlijk zeggen dat er toen wat meer rust in huis kwam. Eens in de zoveel jaar komt die persoon nog eens in het huis. Just in case. Ik weet het, het is een geloofs kwestie. Ik weet zeker dat er heel veel herkenbaarheid bij jou zit in dit verhaal. Misschien op een andere manier in jou leven. Heb jij ooit iets meegemaakt in deze soort van sfeer?

Ik zelf ben een zeer nuchtere westfries, maar ik heb de afgelopen jaren bizarre dingen meegemaakt dat ik het niet meer kan ontkennen.

By | 2018-06-20T20:48:14+02:00 juni 20th, 2018|Categories: Huishouden, Tips|Tags: |2 Comments

About the Author:

Marco is een alleenstaande vader van 3 kinderen en heeft co-ouderschap. Heeft naast het vaderschap een fulltime job en daarnaast deelt hij al zijn leuke, serieuze en leerzame vaderschap verhalen met jullie op zijn eigen wijze met meestal wat humor

2 Comments

  1. jeanine 20 juni 2018 at 11:38 - Reply

    Ik herken het ja. Soms staart mijn baby ook minuten lang naar iets dat ik niet kan plaatsen. Met de middelste hebben we meegemaakt dat hij iedere nacht huilend wakker werd en opeens was het over. Geen idee wat dit was maar ging haast wel aan zoiets denken. Ik geloof er wel in.

  2. Marco 25 juni 2018 at 16:53 - Reply

    Soms kun je ook iets gewoon niet plaatsen.. en weet je onderbuik gevoel dat er wat meer is..

Leave A Comment